مقایسه اثر ایزو فلوران و سووفلوران بر لرز پس از بیهوشی عمومی

سابقه و هدف: لرز یکی از عوارض ناخواسته پس از بیهوشی است که می تواند مصرف اکسیژن را بالا برد و به تبع آن، عوارضی ایجاد کند. این مسأله، در افرادی که سابقه بیماریهای زمینه ای مثل بیماریهای قلبی و تنفسی دارند، بیشتر حایز اهمیت است. استفاده از گازهای جدید بیهوش کننده، با توجه به خواص مفید بیشتر و عوارض کمتر رو به گسترش است. انجام مطالعه روی عوارض این گازها، ما را در استفاده بهتر از آنها کمک می کند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر ایزوفلوران و سووفلوران بر لرز پس از بیهوشی انجام شد. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی دو سو بی خبر تصادفی شده، 100 بیمار 18 تا 65 سال پس از رعایت معیارهای ورود و خروج، در دو گروه (هر گروه 50 نفر) تقسیم شدند و تحت جراحی الکتیو ارتوپدی اندام تحتانی قرار گرفتند. وقوع لرز پس از عمل و شدت آن بررسی گردید و از صفر تا سه درجه بندی شد. یافته ها با آزمونهای تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند. مقدار p کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شد. یافته ها: دو گروه از نظر سن، جنس و مدت بیهوشی اختلاف معنی داری نداشتند. فراوانی لرز و شدت آن، پس از بیهوشی با این دو گاز اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری: در بیماران بزرگسال تحت اعمال جراحی الکتیو ارتوپدی در اندام تحتانی، دو گاز ایزوفلوران و سووفلوران، از نظر شیوع لرز پس از عمل تفاوتی با هم ندارند